“Ik. Ben. Een. Robot!! Ik. Word. Bestuurd. Door. Een. Alien. In. Mijn. Hoofd!”
Ik kreeg gelijk een flashback naar de film Men in Black, waar een Arquilliaanse prins in het hoofd van een mens bleek te zitten en deze bestuurde. Wie kent de scène niet, zou ik bijna zeggen. Maar toen zag ik dat de film al weer 25 jaar oud is, dus – oef. Niet iedereen zal ‘m kennen.
Enfin. Ik ken het gevoel. In tijden van extreme stress en trauma gaan wij als mensen dissociëren. Daarmee bedoel ik kort gezegd (en vergeef me het gebrek aan nuance) dat we onszelf loskoppelen van ons lichaam en dat we ons lichaam niet meer voelen als ‘van ons’.
Maar ook bij wat meer langdurige stress kunnen we het contact met ons lichaam kwijt raken.
Dat gebeurt gemakkelijker bij kinderen met autisme. Hun lichaamsgevoel is vaak niet helemaal in balans. Kinderen met autisme voelen soms alles, iedere draad kleding aan hun lijf. En soms voelen ze heel weinig; ze lopen met een gebroken been nog vrolijk verder.
Dat lichaamsgevoel is belangrijk voor heel veel dingen. Je hebt het bijvoorbeeld nodig om te voelen of je honger hebt, of je pijn hebt, of wanneer je naar de WC moet.
Lichaamsgevoel kun je trainen. Daarbij is het belangrijk dat je in de oefeningen die je doet, voelt wat er in je lichaam en je hoofd gebeurt én wat er buiten je lichaam is. Dus dat je de verbinding gaat leggen tussen binnen en buiten. Tussen je gedachten en gevoelens.
In het BijzonderBrein programma zit een aantal van deze oefeningen om thuis te doen.
Maar ik vond ook een leuke YouTube-video van Reis door het Lichaam, met daarin 5 oefeningen om kinderen uit hun hoofd en in hun lijf te krijgen. Het programma is er (ook) voor leerkrachten, maar ze zijn zeker geschikt om thuis te doen!
Je vindt de video hier.
Als je deze oefening met je kind doet, laat je dan weten hoe je kind reageerde?