Over mij
Daar zat ik dan, brok in mijn keel, vechtend tegen de tranen.
In en in vermoeid vertelde ik mijn vriendin dat ik het écht heel zwaar vond, een zoon met autisme. Dat hij alleen maar dwars was, dat ik hem niet snapte, dat ik zo op eieren moest lopen en dat het hele gezin en mijn huwelijk daardoor onder spanning stond. Dat het allemaal zo veel was en dat ik zo vast liep, maar als ik onderuit ging, dat de hele boel dan in elkaar zou donderen.
Ze keek me aan, fronste even en vroeg me: “Maar wat is er wél leuk aan hem?”
Au. Die kwam binnen.
Want mijn zoon wás leuk, en slim, en grappig, en lief. Maar dat was ik dus wel uit het oog verloren. Doordat ik zo bezig was met mijn eigen zorgen, kon ik niet meer zien wat voor prachtig kind ik eigenlijk had. Ik gunde het mijn zoon zó om gewoon vrolijk te kunnen zijn, om mee te kunnen komen met de rest. Om niet in paniek te schieten bij drukte. Om weer eigenwaarde te hebben. Ik wilde hem zo graag begrijpen, zo graag helpen – maar ik wist niet hoe. Dat maakte dat ik aan mezelf twijfelde en af en toe echt de wanhoop nabij was. Dat onze andere kinderen er onder leden. Dat mijn huwelijk wankelde.
Ik nam me voor om het anders te gaan doen.
Ik ben gaan zoeken naar wat hem kon helpen om uit zijn overlevingsstand te komen en hem weer kon laten opbloeien. Mét zijn autisme, en niet ondanks. Welke begeleiding hem nou echt verder kon helpen, wat wij als gezin konden doen, en waar dat autisme nou zát in zijn brein. Want de uitleg die ik kreeg, dat wist ik inmiddels allemaal al wel.
Dat was een hele ontdekkingsreis: van voeding en beweging tot neurobiologie en hormonen: alles kwam voorbij, zin en ook héél veel onzin. Uiteindelijk heb ik me compleet omgeschoold (tot neurobiologisch leefstijlcoach bij autisme), juist om mijn kind te kunnen geven wat hij verdiende: therapie die hielp, de juiste voeding voor zijn ontwikkelende lijf en brein, een omgeving die voor hem stimulerend maar ook rustgevend was, succeservaringen met anderen.
Inmiddels ben ik moeder van vier kinderen waarvan twee met een officiële diagnose (en twee met een niet-officiële…)
Toch is er veel meer ontspanning en lucht in ons gezin gekomen. Veel meer structuur, ook. Meer geduld en begrip. ’s Avonds vliegen de grappen over tafel en kletsen ze zoals ieder ander kind over YouTubers die ik niet ken. Van overleven gingen we naar leven.
Het was een hele ontdekkingsreis: van voeding en beweging tot neurobiologie en hormonen
Ieder kind heeft het recht heeft om zich voluit te ontwikkelen.
Ook, nee, juíst een kind met een brein dat anders werkt. Als moeder heb ik daar een basisrol in. Want niemand anders kent mijn kind zo goed als ik. Niemand zal zo lang in zijn leven blijven. Niemand anders kan zorgen voor een stevige basis. En wie heeft er nu beter zicht op zijn ontwikkeling door de jaren heen dan ik?
Door de jaren heen heb ik ongelofelijk veel kennis opgedaan. Ik ben een graver – ik wil altijd het naadje van de kous weten, weten hoe processen (en mensen!) écht werken. Om het dan ook simpel uit te kunnen leggen, dat is vervolgens wel de kunst.
Behalve begrijpelijk moet het voor mij daarnaast ook vooral praktisch zijn: leuk, al die kennis, maar je moet er wel wat mee kunnen, het moet wel wérken. Dat is wat ik het liefst doe: situaties ontwarren, analyseren, alle opties afwegen en dan samen met een gedegen en vooral praktisch (ontwikkel)plan komen. Gelukkig heb ik daar mijn werk van mogen maken.
De mensen die mij kennen, weten dat:
Drankje
Ik houd van gesprekken die echt ergens over gaan. Heerlijk om uuuuuren met een drankje het leven te ontleden…
Maaltijd
Mijn maaltijdplanning mijn redding is, omdat ik anders een half uur voor de koelkast sta te teuten omdat ik niet weet wat ik moet koken.
Stress
Bij stress ik als eerste last krijg van mijn schouders en nek. Dat is voor mij het teken dat ik éven gas terug moet nemen.
Haar
Mijn haar eigenlijk knetter grijs aan het worden is, maar dat ik het verf omdat ik te ijdel ben om dat toe te geven.
Ontwikkeling
Ik altijd wel een opleiding, cursus of masterclassreeks aan het volgen ben.
Dansen en zingen
Ik het heerlijk vind om door het huis te dansen en te zingen. Maar alleen als er verder niemand thuis is…