Je kent het vast: je hebt de hele dag doorgebracht in een wereld vol prikkels, sociale interacties en onafgebroken denkprocessen. Tegen de tijd dat je thuiskomt, schreeuwt je lichaam om chocolade, koekjes of een bord pasta dat je in recordtempo naar binnen werkt. Maar...
Laatst zat ik in een café waar de muziek nét iets te hard stond. Niet zo luid dat anderen klaagden, maar precies op dat niveau waarop je hersenen het niet weg kunnen filteren. Langzaam voelde ik me vermoeider worden. Mijn aandacht versplinterde, gesprekken vroegen...
Je wéét dat je zou moeten ontspannen. Maar je lichaam doet niet mee. Je spieren blijven gespannen, je hoofd blijft alert, en zelfs als je rust neemt, voel je je nog steeds moe. Herkenbaar? Dan zit je waarschijnlijk vast in de vecht-of-vluchtmodus – een stressreactie...
…en dat doen we deels toch echt zelf. 💭 “Je best doen.” 💭 “Gewoon even doorzetten.” 💭 “Je volle 100% geven.” Zinnen die we allemaal weleens gehoord hebben. En als je autistisch bent, is de kans groot dat je ze tot in het extreme hebt geïnternaliseerd. Hard...
We kennen het allemaal: je bent volledig uitgeput, en ineens heb je een enorme drang naar een zak chips of iets zoets. (Of je verliest juist je eetlust – lees dan ook even verder.) Dit is niet zomaar een craving – het is je lichaam dat om hulp roept....
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we ervan uit dat je ermee instemt.OkNee
