Vandaag analyseerde ik met een mama hoe haar zoon denkt. Eerder vulde ze daarvoor een vragenlijst in voor het BijzonderBrein proefprogramma, zodat we de hersenwerking van haar zoon konden beoordelen.

 

We waren bezig om die resultaten te bekijken, en halverwege vertelde ze dat ze moeite had met de wraakzucht van haar zoon. Als ze namelijk een conflict met hem had, was ze daarna ineens spullen kwijt of waren ze stuk. Ze wist zeker dat hij dat gedaan had, maar de jongen ontkende alles.

 

Op zich ging ze daar heel goed mee om. Waar ik op aanhaakte in haar verhaal, was het woord ‘wraak’. Ik zag namelijk helemaal geen wraakzuchtig jongetje.

 

Wat ik zag, was een jongetje dat veel stress had en overal tegen op moest boksen. Op school kwam hij niet mee, thuis was hij de jongste. En in een conflict met zijn moeder (hoe terecht dat conflict ook is!) krijgt hij natuurlijk nooit zijn zin.

Dit was geen jongetje dat wraak wilde. Dit was een jongetje dat wilde voelen dat hij controle had over de situatie. Het ‘stelen’ was een manier om weer de regie te nemen in een situatie waarin hij het gevoel had dat hij de controle kwijt was.

 

“Oh!” hoorde ik zijn moeder zeggen. Er vielen wat dingen op zijn plek. Hoe de jongen had gezegd dat hij ouder wilde zijn omdat er dan naar hem geluisterd werd. Waarom hij in gezelschap grenzeloos alle koekjes op at maar wel heel lang kon doen met zijn eigen voorraad snoep. Hoe hij boos werd als hem de vakantiebestemming voor dat jaar werd medegedeeld.

 

In een wereld die onzeker en onduidelijk is, is het voor kinderen met autisme belangrijk dat ze (tot op zekere hoogte) zelf kunnen beslissen. Dat is vaak heel moeilijk, want als je deze kinderen vraagt wat ze willen, weten ze dat vaak niet uit zichzelf. Daar hebben ze dan ook weer hulp bij nodig! Een beperkte keuze geven kan dan al helpen.

 

Het is vaak een dunne lijn tussen de regie houden en de regie uit handen geven, tussen bepalen en loslaten. Het is net opvoeden…

 

Ik ben benieuwd: zie jij dit ook bij je kind terug? Dat hij of zij ‘gekke fratsen uit haalt’ om zelf controle te krijgen over een situatie?