Een cliënte vertelde me laatst over een gesprek dat ze met een vriendin had die long covid heeft. Met haar toestemming mocht ik haar verhaal over nemen.
Ze zei: “We hadden het over haar en mijn klachten en ik probeerde haar uit te leggen hoe mijn dagen eruitzien, hoe die vermoeidheid mij al 17 jaar elke dag weer volledig uitput. Dus ik vertelde haar: ‘De wekker gaat af, en het geluid alleen al maakt me doodmoe. Dan is het half negen, maar het voelt alsof ik de hele nacht geen oog heb dichtgedaan. Mijn lichaam voelt zo zwaar, alsof er een onzichtbare kracht is die me in bed houdt. Met moeite sleep ik mezelf uit bed. De dag is nog niet eens begonnen, en ik ben al compleet uitgeput.
Ik kan me niet herinneren wanneer ik me voor het laatst echt uitgerust heb gevoeld. Elke dag voelt als een marathon, en ik heb geen idee hoe ik de eindstreep moet halen.
Koken gaat niet meer op de automatische piloot, gesprekken putten me compleet uit, winkels kan ik niet verdragen en mijn haar was ik misschien één keer in de twee weken. Ik schaam me gewoon dat ik niet normaal voor mezelf kan zorgen.
Werken doe ik al een hele poos niet meer, want concentreren gaat niet meer. Ik moet echt over de simpelste dingen nadenken en ik vergeet alles. Mijn hoofd is mistig, mijn spieren doen pijn, en elke prikkel lijkt wel rechtstreeks door me heen te snijden. Als de telefoon gaat, doet het geluid bijna pijn. Er zit geen filter meer in mijn hoofd. Alles is gewoon te veel. Ik kan rusten wat ik wil, maar meer energie krijg ik er niet van. En het ergste is dat het alleen maar erger wordt.”
Ze vertelde me dat toen ze dit zo beschreef, haar vriendin haar ineens begreep. “Het lijkt inderdaad precies op wat ik doormaak met long covid,” zei haar vriendin. “Nooit geweten dat dat zo heftig voor jou was…” En voor het eerst voelde mijn cliënte zich echt begrepen.
Chronische vermoeidheid bij autisme
Dit is voor mij niet de eerste keer dat ik dit hoor. Heel veel van mijn cliënten met autisme zijn chronisch moe – of beter gezegd: uitgeput. En soms lijkt het verdacht veel op long covid, maar is het al veel eerder begonnen.
De constante uitputting die ze beschrijft, is niet zomaar een beetje moe zijn. Het is een allesoverheersende vermoeidheid die elke dag beheerst, en die je leven beperkt tot overleven. Bij autisme kost het verwerken van dagelijkse prikkels al meer energie, en als die energiebron constant leeg is, wordt het leven een dagelijkse worsteling.
Voor de buitenwereld is die vermoeidheid vaak onzichtbaar. Mensen zien je en denken dat alles goed gaat, maar van binnen voel je je uitgeput, opgebrand en alleen. De vermoeidheid beperkt je niet alleen in wat je lichamelijk (aan) kunt, maar ook je emotionele en sociale leven. Het is moeilijk om te functioneren, om verbinding te maken met anderen, om simpelweg jezelf te zijn.
Als dit herkenbaar is
Herken je jezelf in dit verhaal? Voel je je vaak uitgeput, zelfs na een goede nachtrust? Of zie je dit bij iemand om je heen? Dan is het belangrijk om dat serieus te nemen. Chronische vermoeidheid bij autisme is écht, en het heeft een enorme impact op het dagelijks leven.
In het testtraject CVS onderzoeken we samen wat de oorzaak is van jouw chronische vermoeidheid en testen we supplementen om te kijken of die helpend zijn of niet. Of sluit aan bij een webinar over chronische vermoeidheid en CVS bij autisme. En weet je niet zo goed wat voor jou een eerste stap kan zijn? Plan dan gewoon een half uurtje checkgesprek in, dan kijk ik even met je mee wie of wat jou verder kan helpen!